Klify

[Irina]

Iskra:
 Spojrzała w górę. Zdążyło już zrobić się ciemnawo. Na chwilę zamilkła, co nie zdarzało się często i zatrzymała się podziwiając niebo.
- Jak romantycznie - zakpiła.
Zerknęła przy tym, ze swoim firmowym uśmiechem. W takich chwilach wydawała się bardzo podobna do Iriny ze sposobu bycia. Urocze uśmiechy, długie spojrzenia spod rzęs, delikatne rumieńce.

[Jon]

Ryan:

- Yhym, bardzo - mruknął. Bardziej niż zachód słońca podobał mu się jej uśmiech.

[Fox]

Iskra:
- Nie doceniasz takiego piękna - prychnęła patrząc na niego jednak iskrzącymi z rozbawienia oczyma.

[Jon]

Ryan:

- Tego może i nie, ale za to inne owszem - palnął, zanim przemyślał to, co miał zamiar powiedzieć. Upss...
- Robi się chłodno - mruknął, lekko zawstydzony.

[Fox]

Iskra
Jej uśmiech poszerzył się gdy usłyszała jego słowa.
- Faktycznie, trochę zimnawo.

[Jon]

Ryan:

- ... I późno. Lloyd mnie zabije - dodał.
Tak naprawdę to głęboko gdzieś miał opiekuna i co on może mu zrobić. Było mu głupio, bo nie potrafił się odpowiednio zachowywać przy ludziach, szczególnie przy dziewczynach, które mu się podobały. Niedługo po tym, jak trafił do sierocińca, bardzo dotkliwie pobił jednego z dzieciaków. Wychowawcy byli wściekli i po paru kolejnych bójkach, nie mogąc wysłać go do poprawczaka, ze względu na zbyt młody wiek, całkiem odizolowali go od reszty. Stąd brak obycia.

[Fox]

Iskra
- Ja dziś jestem sama, ona przyjdzie do domu dopiero jutro po południu.
Iskra została uprzedzona o planie Iriny na wieczór z Lloydem. Zastanawiała się jak zareaguje Ryan, trochę było jej go szkoda.

[Jon]

Ryan:

Skinął głową.
- Ale... Zobaczymy się jutro?

[Fox]

Iskra
- Jeśli chcesz.
Rzuciła mu długie spojrzenie z czającym się w kącikach ust uśmiechem.

[Jon]

Ryan:

- To potem zadzwonię, umówimy się gdzie - odparł - Cześć!
I zniknął jak spłoszony zwierzak.

[Fox]

Iskra
Machnęła mu ręką na pożegnanie, po czym sama wolnym krokiem ruszyła przed siebie. Wyszła