Amazing Monster Wolf's World

Connor:
// Noo problemoo... xD Zrobią odwrót do domu, to jest mini forteca. Tam w spokoju, w swoich "ostatnich chwilach" będzie miała czas na spowiedź xD

- Przecież wiesz, że... - urwał, zupełnie jakby nie wiedział, co ma dalej mówić. Ale nie o to chodziło.
Ten szmer... To nie był wiatr.
On brzmiał... jak cicha rozmowa...
- Ciri, nikt z tobą nie przyszedł?
... lub wydawane szeptem komendy.

Megan:
- Wszyscy na miejscach - Will złożył meldunek przez komunikator. Przycisnęłam maleńki guziczek na słuchawce w uchu.
- Świetnie. Przygotować się.
- Gotowi - nadeszła odpowiedź.
Uśmiechnęłam się, obserwując tą dwójkę z ukrycia. To moja pierwsza misja i zarazem chyba najważniejsza. Zakon postanowił powierzyć mi dowództwo, mimo, iż mam niską rangę. Potrzebują widocznie mojego doświadczenia, szczególnie, w tym złym dla Bractwa czasie. No, a dla mnie to świetna okazja do awansu. Dysponując czterema ludźmi to nie może się nie udać. Zdracja pójdzie na wieczny spoczynek.
Dla Zakonu.
Dla rodziców. Dla matki i ojca.
Czas działać.

Connor:
("dzień bójki pod Bidą")

Zmotywowany dźwiękiem syreny, sam już nie wiedział, ambulansu czy radiowozu, zebrał się w sobie, by zgarnąć tyłek z parkingu i wyruszyć w bardzo długą podróż do domu.
Jakoś dowlókł się i rzucił na kanapę w salonie, bo do sypialni było za daleko. Był na sporym głodzie narkotykowym, ale strach przed tym, że Ciri mogłaby go zostawić trzymał go w szachu.
Pod stołem stała butelka z resztką wódki. Naprawdę niewiele tam już było. W sam raz na znieczulenie...

(następny dzień)

Nie mógł w nocy spać. Ciągle dręczyły go różne koszmary... A właściwie to wspomnienia z przeszłości, dodatkowo podkolorowane przez umysł na haju i wymieszane ze sobą. Obudził się koło czwartej i poszedł do łazienki, ogarnąć się po wczorajszym. Zimna woda dobrze działała na zmęczone ciało, ale nie była w stanie uleczyć złamanego ducha. Szczególnie, gdy zdał sobie sprawę, że od dzisiejszej wizytacji bardzo wiele zależy...
Żeby zająć sobie czymś czas i nie myśleć o na... wiadomo czym, zrobił delikatne porządki, głównie w pokoju dziennym, bo w sypialni zawsze panował bałagan i zdążył się już z nim zżyć.
Potem wyszedł na dwór. Świeże, poranne powietrze zawsze sprawiało, że człowiek mógł poczuć się odrobinę lepiej.

// A to nie xD

Był nieco zaskoczony, ale nie protestował. Nawet... Podobało mu się. Fox dobrze całowała, a Jon zapomniał nawet, że prawdopodobnie już kogoś ma.

Speszył się odrobinę, przy przedłużającej się ciszy. Machnął wolno parę razy, bezradnie, ręką.
- Co? Przecież nic takiego nie zrobiłem - mruknął, spoglądając co raz na nią, nadal z niepewną siebie miną, co nie było raczej w jego stylu.

// No, tu na chatę raczej nie wbiją xD
Prędzej natknęliby się na siebie na zewnątrz.
Taak xD

* jakiś czas później *

Na parkingu przed karczmą zebrał się niewielki tłumek gapiów, podekscytowanych możliwością darmowego obejrzenia bójki. I to jakiej! Obaj mężczyźni, jak się domyślano, bijący się o dziewczynę, prezentowali ciekawe taktyki walki. Obaj mieli w tym wprawę. Zapowiadało się ciekawe przedstawienie.
Trwało tyle, że zdążyli nawet poobstawiać swoich faworytów w zakładach.
Nikt nie zadzwonił na policję.
Ani Connor ani Tony nie zwracali uwagi na publiczność, energicznie ich dopingującą. No, może na tyle, by nie próbować przemiany. Raz jakiś facet próbował ich rozdzielić, ale szybko zrezygnował.
Na początku zdecydowanie prowadził Connor, mimo wszelkich swych kalectw. Nawet nie widząc na jedno oko posłał dobrych parę razy Tony'ego na chodnik. Zamiast wykorzystać swoje wyuczone metody walki - z furią rzucał się na przeciwnika. Na dłuższą metę przestało się to sprawdzać.
Wtedy przewagę zyskał Tony, mocno już pokiereszowany. Kilka akcji, bardziej lub mniej udanych, później to Connor rozpłaszczył się na ziemi, przy głośnych okrzykach tłumku. Potem było już coraz gorzej...

Spoglądał na przeciwnika wściekłym wzrokiem. A tamten tylko durnowato się uśmiechał.
Miał rozkwaszony nos, długie rozcięcie na gębie i coś z nadgarstkiem. Z postawy Tony'ego wynikało również, że boli go chyba pożądnie lewe kolano. No i w trakcie walki zdążył jeszcze wypluć dwa zęby.
Connor mógł wymienić złamane żebro, które niemiłosiernie utrudniało oddech, obitą mordę, jakieś stłuczenia i otarcia... Tony trafił niestety w najsłabszy punkt - ostatnią ranę w boku. To przez to aktualnie Connor nie był w stanie podnieść się z chodnika, a jedynie wywarkiwał przekleństwa pod wiadomym adresem.
Koniec walki. Zerknął krótko, ze wstydem w oczach, na Ciri.

Ryan:

Skończył. Parę ostatnich postów przeczytał dobrych kilka razy.
Zamknął laptopa i odsunął się od niego. Film się już skończył, ale Ryan nawet tego nie zauważył.
Stał przez chwilę, bez ruchu, wpatrzony w jeden punkt, za oknem. Nagle uśmiechnął się ironicznie.
Wiedział, że nie będzie miał łatwego życia. Nikt jego pokroju nie ma łatwego życia. A jednak po cichu marzył, że mu się jednak uda. Chyba się zakochał. A może to było jedynie zauroczenie?
Nadzieja matką głupich. On był strasznie głupi.
Ostatnio okazało się, że wszyscy są zdracjami. Nikomu, nikomu nie może zaufać. W wieku kilkunastu lat upewnił się, że jest sam. Na całej wielkiej Ziemi jest sam. Wrócił do pierwszego pokoju.
Wziął do ręki kubek, zamieszał i wypił resztę kakao, zerkając przy tym na Iskrę. Myślami był już na zewnątrz, robiąc wyliczankę, w którym kierunku ma się udać.

Zrobił krok w kierunku Fox, ale zdaje się, rozmyślił i zatrzymał, przypatrując się jej i nie kryjąc oznak lekkiego zdziwienia. Nawet jego standardowy chumor i lekkie podejście do wszystkiego gdzieś zniknęły.